Senior, maar ik voel me
nog best..
Welnee, er is niks met
me mis,
Ik voel me echt waar zo
gezond als een vis.
Nou ja, ik heb reuma,
vooral in mijn handen,
En ik lispel een beetje,
dat komt door mijn tanden,
En mijn vel zit hiêr
ruim en daâr zit het strak,
Maar geloof me m'n
beste, ik ben nog geen wrak!
Eens,... heel lang
geleden, was ik anders, gezond.
Toen sprong ik op roodleren schoentjes in 't rond,
Toen sprong ik op roodleren schoentjes in 't rond,
Toen zwom ik en
schaatste en zwaaide aan de ringen,
En liep op m'n handen en meer van die dingen.
En liep op m'n handen en meer van die dingen.
Je zou 't nu niet
zeggen, maar 't is echt gebeurd.
Maar daarover dus niet langer gezeurd.
Maar daarover dus niet langer gezeurd.
Die rood leren
schoentjes, die zette ik opzij,
Voor blauwe, meer
passend voor toen, en voor mij.
Toen werden ze zwart en
toen werden het sloffen!
Maar ze zitten zo
heerlijk, een mens moet maar boffen.
Mijn jeugd is voorbij,
ik ben oud zo je ziet,
Dus maak ik "t me
makkelijk, ach waarom niet.
Nee, werkelijk, ik heb
het nog steeds naar m'n zin,
Overdag dut ik wel om de
haverklap in,
Maar 's nachts hoef ik
daarom ook minder te slapen,
En houd me onledig met
het tellen van schapen.
Soms lees ik een beetje,
ik haak of ik brei,
En voor ik het weet is
de nacht weer voorbij.
Wat zeg je? Op reis
gaan? Dat kan 'k niet meer , nee,
Maar ik héb wat gezien,
mens je hebt geen idee!
En dat houd ik vast, dat
kan niemand m'ontstelen.
En zou ik mij ooit van
mijn leven vervelen,
Dan denk ik aan wat ik
heb meegemaakt, toen,
En ben dan zo dankbaar
dat ik dat toen kon doen.
Ik haal mijn
boodschappen zelf, ook al heb ik geen zin,
Ik beweeg me behoedzaam
de supermarkt in,
Laad m'n wagentje
vol....en draai omslachtig, ....
(mijn beurs en mijn
breekbare botten indachtig),
Met m'n net en m'n
tassen (een heksentoer hoor)
Op steunzolen voeten de
draaideuren door.
Naar bed ga ik zo om een
uur of half elf,
(daarvoor heeft geen
enkele zin, zeg nu zelf)
Dan gaat mijn gebit in
een kommetje water,
Mijn gehoorapparaat in
het laatje, en later,
mijn bril op het
nachtkastje. Dan denk ik na,
Wat moet er eigenlijk
nog meer in die la?
Maar 's morgens doe ik
alles weer op en weer aan,
Zodat ik compleet voor
de melkboer kan staan.
Dan neem ik m'n flesje,
m'n half pakje boter,
(voor m'n gevoel worden
ze elke dag groter),
en.... als ie dat heeft,
een lekkere koek,
Misschien...je weet het
nooit, krijg ik straks wel bezoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten